به یاد شهدا

چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد، چه نکوتر آنکه مرغی ز قفس پریده باشد

به یاد شهدا

چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد، چه نکوتر آنکه مرغی ز قفس پریده باشد

سلام خوش آمدید

سلام ، سلام به آنانی که در میان شعله هایی از جنس آه سوختند و نه اهل "نان" بودند و نه اهل "نام"..


خوندن و به اتمام رسوندن کتاب "عجوبه قرن" بهونه ای شد که بنویسم.. کتابی که در مورد زندگی شهید بزرگوار حاج مصطفی اردستانی نوشته شده. این کتاب رو از نمایشگاه خریده بودم ولی تا به حال غفلتهام این فرصت رو ازم گرفته بود که اون رو بخونم ، راهیان نور که رفته بودم ، دیدم در دفترچه هایی که توزیع میکنند عکسها و نوشته هایی در مورد حاجی هست که برام جالب بود ، لذا تصمیم گرفتم این کتاب رو تهیه کنم و بخونم تا علت درج نام ایشان رو پیدا کنم..

بعد از خوندن کتاب واقعا تعجب کرده بودم ، آخه مگه معاون عملیاتی نیروی هوایی ، یه سرتیپ ، میتونی اینطوری زندگی کنه ؟ بدون هیچ توجهی نسبت به دنیا ؟! خدایا اینها چه انسانهایی بودند ؟

چند ماه از سال رو روزه بودند ، بسیار متواضع ، به هیچ عنوان به خودشون اجازه نمیدادند از اموال اداره برای مصارف شخصی استفاده کنند ، نماز شب ، قران ، عبادت و..



"وصیت نامه بنده خدا مصطفی اردستانی"

بسم الله الرحمن الرحیم


((اللهم اجعلنی من جندک فان جندک هم الغالبون و اجعلنی من حزبک فان حزبک هم الفلحون و اجعلنی من اولیائک لاخوف علیم و لا هم یحزنون

اللهم انی اسئلک ان تجعل وفاتی قتلا فی سبیلک تحت رایت نبییک مع اولیائک و اسئلک ان تقتل بی اعدائک و اعداء رسولک و اسئلک ان تکرمنی بهوان من شئت من خلقک و لا تهنی بکرامة احد من اولیائک اللهم اجعل لی مع الرسول سبیلا حسبی الله ما شاء الله))


الهی از عمق جانم و با تمام وجودم شهادت میدهم به وحدانیت تو و رسالت رسولت محمد (ص) و امامت علی(ع) و اولاد طاهرین او و از تو می خواهم که به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و پنج تن آل عبا که تمام جهان به خاطر آنها برپاست مرا از دوستان علی و اولاد علی قرار دهی. به حق علی بن حسین زین العابدین به من لذت عبادت و به حق باقرالعلوم لذت علم و به حق امام صادق لذت صداقت و به حق امام کاظم لذت فرو بردن غضب و به حق امام رضا لذت رضایت از الله و به حق محمد بن علی (امام) جواد لذت جود و ایثار  و سخاوت و به حق علی بن محمد بن محمد لذت هدایت و به حق امام عسکری لذت سرباز و رزمنده اسلام بودن و به حق امام مهدی لذت فرماندهی بر سپاه اسلام را به من عنایت کن.


حال چند کلامی از خودم. من برای همسر و فرزندانم شوهر و پدر خوبی نبودم چون خودم را مدیون انقلاب و امام و اسلام میدانستم ولی همه را دوست داشتم به خاطر خدا و اگر نتوانستم وقتم را صرف آنها بکنم به دلیل نیاز اسلام و ملت مسلمان بود.امیدوارم که مرا ببخشند و برایم دعا کنند . شاید خداوند از گناهان من بگذرد و بعد از من گریه و زاری نکنند و اگر دلشان میسوزد به حال محمد و آل محمد بسوزد.


و خواهش میکنم اصلا عکس مرا چاپ نکنید و برای من تبلیغ نکنید و برای محمد و آل محمد و اسلام تبلیغ کنید.اگر از من جنازه ای باقی ماند در بهشت زهرا در بین بسیجی ها دفن کنید و همه چیز مانند آنها باشد. و من حاظر نیستم کسی بعد از من در رنج بیفتد در هیچ مورد هر چه بنیاد برای یک بسیجی ساده انجام میدهد بدهد. در بقیه امور طبق قوانین.

والسلام محتاج دعای همه اردستانی


ای شهید بزرگوار ، حاج مصطفی اردستانی ، حال که دعایت مستجاب شد و به آرزوی دیرینه ات رسیدی و کنار امام و شهدا جای گرفتی و به فیض دیدار پیشوایان ، امامان ، بزرگان ، شهدا و دوست عزیزت شهید بابایی نائل شدی ، برای من و امثال من که راه رو گم کردیم دعا کنید ، بلکه کمتر خون شهدا رو پایمال کنیم و دل امام زمان(عج) را به درد بیاوریم.


اللهم الرزقنی توفیق الشهادة فی سبیلک

  • ۲۴ بهمن ۹۴ ، ۲۰:۲۴
  • گمنام

سلام به شهدای راه حق و حقیقت ، آنان که زنده اند و نزد خدایشان روزی میخورند..

چند وقت پیش داشتم یه ماهنامه ای که راجع به شهید بابایی چاپ شده بود میخوندم  که در قسمتهای پایانی اون به قسمتی از نامه های این شهید والا مقام به همسر گرامیشان برخوردم که بسیار برایم جالب و آموزنده بود.

حیفم اومد که برای شما نقل نکنم ، شهید بابایی از آن دسته شهیدانی است که قطعا با خواندن سرگذشت آن تحت تاثیر قرار خواهید گرفت ، رفتار این مرد بزرگ همه را وادار میسازد تا به نفس خویش رجوع کنند...



- گزیده ای از نامه های شهید بابایی به همسرش (برگرفته از ماهنامه شاهد یاران)


- آنچه که بیشتر در این نامه ها تاکید شده ، صداقت ، ایمان ، احترام به والدین و توکل به خداست و اینکه عبادت تنها به نماز و روزه نیست ، بلکه خدمت به مردم و تفکر در مورد عملی که انجام می دهیم نیز عبادت محسوب میشود.این حرف ها شاید در نگاه اول چندان فوق العاده به نظر نرسد ، اما اگر بدانیم که این نوشته ها حرف های یک جوان 22 ساله - که تازه از آمریکا بازگشته - خطاب به یک دختر 15 ساله است که هنوز چند روزی از مراسم نامزدی آنها نمی گذرد و نیز توجه به زمان نگارش نامه ها که سال 52 و روزگار رژیم فاسد پهلوی است ، آن وقت خواهیم پذیرفت که خیلی قابل تامل است.


ملیحه جان همان طوری که میدانی احترام مادر واجب است.اگر انسان کوچکترین ناراحتی داشته باشد اولین کسی که سخت ناراحت میشود مادر است که همیشه به فکر فرزند یعنی جگر گوشه اش میباشد...


ملیحه جان اگر مثلا نیم ساعتی فکر کردی راجع به موضوعی هرگز به تنهایی فکر نکن حتما از قران مجید و سخنان پیامبران-امامان استفاده کن و کمک بگیر - نترس هرچه میخواهی بگو.البته درباره هر چیزی اول فکر کن.هر چه که بخواهی در قران مجید است مبادا ناراحت باشی همه چیز درست میشه ولی من میخواهم که همیشه خوب فکر کنی.مثلا وقتی یک نفر به تو حرفی میزند زود ناراحت نشو ، درباره اش فکر کن ببین آیا واقعا این حرف درسته یا نه البته به وسیله ایمانی که به خدا داری.


ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد.اما برگردیم سر حرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن.تا میتوانی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که میشناسی و یا نمی شناسی خوبی کن.نگذار کسی از تو ناراحت بشه و برنجه.


هر کس که به تو بدی می کند حتما از او کناره بگیر و اگر روزی از کار خودش پشیمان شد از او ناراحت نشو. هرگز بخاطر مال دنیا از کسی ناراحت نشو.


ملیحه جان در این دنیا فقط پاکی ، صداقت ، ایمان ، محبت به مردم ، جان دادن در راه وطن ، عبادت باقی می ماند. تا میتوانی به مردم کمک کن. حجاب ، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن. اگه شده نان خشک بخور ولی دوستت ، فامیلت را که چیزی نداره ، کسی که بیچاره است، او را از بدبختی نجات بده. تا میتونی خیلی خیلی عمیق درباره چیزی فکر کن. همیشه سنگین باش. زود از کسی ناراحت نشو که از او بپرس که مثلا چرا اینکارو را کردی. بعد درباره آن فکر کن و تصمیم بگیر...


ملیحه به خدا قسم به فکر تو هستم ولی میگویم شاید من مردم باید ملیحه ام همیشه خوشبخت باشد. هرگز اشتباه فکر نکند. همیشه فقط راه خدارا انتخواب کند. چون جز این راه ، راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد.


ملیحه باید مجددا قول بدهی که همیشه با حجاب باشی. همیشه با ایمان باشی. همیشه به مردم کمک کنی. به همه محبت کنی. در جوانی پاک بودن شیوه ی پیغمبری است و راه خداست..


اگر میخواهی عباس همیشه خوشحال باشد باید به حرفهایم گوش کنی. ملیحه هرچقدر میتونی درس بخون. درس بخون، درس بخون. خوب فکر کن .به مردم کمک کن. کمک کن . خوب قضاوت کن . همیشه از خدا کمک بخواه . حتما نماز بخون . راه خدا را هرگز فراموش نکن...


همیشه این کلمات بسیار شیرین و پر ارزش را به خاطرت بسپار : ((کسی که به  پدر و مادرش احترام بگذارد ، یعنی طوری با آنها رفتار کند که رضایت آنها را جلب نماید ، همیشه  پیش خداوند عزیز بوده و در زندگی خوشبخت خواهد بود.))


ملیحه مهربانم هر وقت نماز می خونی برام دعا کن.

______________


وقتی به مطالب بالا فکر می کنم، می بینم این حرفا از جوونی که توی اتاق یک فرمانده آمریکایی نماز اول وقت خونده، عجیب نیست..

حسرت میخورم به این فاصله ی خیلی زیاد بین من و این بزرگان..


خدایا ما داریم به کدوم سمت میریم ؟؟ اهدنا الصراط المستقیم ، صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم  و لا الضالین.


الهی آمین


  • ۲۳ بهمن ۹۴ ، ۱۴:۱۱
  • گمنام

 

سلامی چو بوی خوش شلمچه..

این اولین پست من در این وبلاگ است.. وبلاگی که دلیل ایجاد آن درد و دل کردن با شهداست..
شاید این حرفها، درد دل خیلی ها باشه که حتی از جنگ بویی نبردند و تاریخ تولدشان با جنگ هیچ تقاطعی ندارد..
من تقریبا از دوران نوجوانی با شهدا و دفاع مقّدس آشنا شدم.. مخصوصا زمانی که با سن کمم در بسیج ثبت نام کردم و در اونجا اولین بار حرفهای جالبی در مورد آنها شنیدم..
اما باز هم بخاطر کم لیاقتی با شهدا فاصله گرفتم و این تا زمانی ادامه داشت که سال 89 از طریق کاروانهای راهیان نور به مناطق جنوب سفر کردم و بهترین لحظه تحویل سال عمرم رو در دوکوهه گذروندم، اینجا بود که فهمیدم چقدر از شهدا دور شدم و به حال اونها غبطه خوردم..
من شناخت خیلی کمی از اونها داشتم، از شیوه ی زندگیشون، از رفتارشون با بقیه و هدف نهایی اونها و اینکه اصلا اونها برای چه جنگیدند و از خون خودشون گذشتند..
داشتم کتابی در مورد زندگی شهید بزرگوار احمد کاظمی میخوندم، اسم کتاب "احمد" بود... کتاب خیلی به دلم نشست و از این که تا به حال از این شهید بزرگوار هیچ نمیدانستم واقعا ناراحت شدم..

در قسمتی از کتاب نوشته بود : "احمد کاظمی" اگر هیچ فایده ای نداشته باشد، حداقل برای لحظات تنهایی خوب است و میتواند پلی برای رسیدن به آن " روشنایی رؤیایی " باشد که خیلی وقت ها جوانان ما در آتش شوق رسیدن به آن میسوزند. احمد پله ای برای رسیدن به خداست.
و این جمله چقدر زیباست، من از آقا احمد میخواهم که برای ما دعا کند، گرچه از درون سیاه سیاهم و سرگذشت خوبی نداشتم... ولی امیدوارم شهدا مارا شفاعت کنند..

حقیقتا وقتی زندگی شهدا و انسانهای بزرگ رو میخونم از زندگی خودم پشیمون میشم.. از خودم میپرسم واقعا ما اون دنیا میخواهم چی جواب خدا بدیم ؟

بد نیست از وصیت  نامه حاج حسین خرازی براتون بگم..
" خدایا غلط کردم، استغفرالله، خدایا امان، امان از تاریکی و تنگی و فشار قبر و سوال منکر و نکیر در روز محشر و قیامت..
به فریادم برس.. خدایا من دلشکسته و مضطرم.. صاحب پیروزی و موفقیت ترا میدانم و بس"
آری.. وقتی حاج حسین این گونه با خدای خود نجوا میکند... من چه دارم بگویم..

یا علی

 

  • ۱۲ بهمن ۹۴ ، ۲۱:۰۸
  • گمنام
به یاد شهدا

اینجا محّل درد و دل کردن با شهداست.. همانهایی که علی وار زیستند، عاشورایی جنگیدند و عاشقانه پرکشیدند.. اینجا می آیم تا دقایقی از عمرم را به شهدا اختصاص دهم.. به آنها فکر کنم و در راهشان قدم بگذارم.. انشالله. کپی برداری از مطالب با ذکر یک صلوات به نیّت سلامتی امام زمان (عج الله تعالی فرجه شریف) آزاد است. التماس دعا